විචාර අංක 04

__________________

මෙම ගීතය අදටත් රසික හදවත් තුළ ජීවත්වෙන ගීතයකි.එහි සංගීතයද එතරම්ම හදවත තුළ රිද්මය හොරාගත්තු අපූරත්වයකි. මෙම ගීතය රචනා කරන යමුනා මාලනී මහත්මීයට මෙහි වස්තු බීජය ලැබෙන්නේ ඇයගේ හිතවත් යෙහෙළියක් තුළින්ය.එම යුවතිය ආදර සම්බන්ධතා පිළිබඳව එතරම් උනන්දුවක් දැක්වූ යුවතියක් නොවේ. නමුත් කාලයක් සමඟ එක තරැණයෙක්  ඇ⁣ය පසුපස එන්නට පටන් ගන්නවා ප්‍රේම සම්බන්ධයක් ගොඩනඟාගන්න.නමුත් ඇය කැමැත්තක් පල නොකලද කාලයක් ඈවෑමෙන් ඔවුන් පෙම්වතුන් බවට පත්වෙලා අවුරැදු තුනක කාලයක් පෙම්වතුන් ලෙස කාලය ගෙවනවා.නමුත් එක දවසක් මෙම පෙම්වතා මෙම ප්‍රේම සම්බන්ධය නිමකර ඇයගෙන් ඈතට යනවා........

     ඉන්පසු එය දරාගන්න බැරි මොහොතක යමුනා මාලනීව මහත්මියව මුහුණ ගැහෙන ඇය ...ඇය විසින් ප්‍රේමයෙන් ලද මිහිරි බවත් එහි මතක අමතක කරන්න බැරි තරම් එහි විරහාව තුළත් ඇය තවමත් ප්‍රේමය දකින හා විඳින අයුරැ......

යමුනා මාලනී මහත්මිය ඇයගේ සොඳුරැ පන්හිඳ හා තෙළිතුඩත් අතර  පරතරයෙන් ප්‍රේමණීය විරහාවේ මතකයන්  දුටුවේ.....

සුළඟ නුඹ වගේ සිත් මල වටා එතේ

මල් සුවඳ හොර හොරෙන් අරන් යන්නටම හදයි 

වැස්ස නුඹ වගේ සිත් මලට ඇදවැටේ

මලේ පාට නොසේදීම පුදුමයක් තමයි

 පරිසරය තුළින් ප්‍රේමය හා හුදකලාව විරහාව මතකය ගී පද අතර තුලනය කර ඇති අයුරැ සැබවින්ම අපූරත්වයකි. සුළඟ එද්දී ඇයට දැනෙන්නේ සුළඟ සේ ඇවිත් ඇයගේ හදවත ස්පර්ශ කර මොහොතක් දැවටිලා ගිය අයුරැයි......ඒ වගේම හිත් මලේ පිපුණු ප්‍රේමයේ සුවඳ නැවත නැවත හමාගෙන එන සුළඟක් සේ රැගෙන ඈතට යන්න හදන අයුරැත් වැස්සක් සේ පතිත වන වර්ෂාවද  තම ප්‍රේමවන්තයා සේ දකියි.මෙය ඇයගේ නෙතු තුළින් වැහැරෙන බිඳුණු ප්‍රේමයේ වේදනාත්මක විරහාවේ කඳුළු වර්ෂාවක් වන්නටද පුළුවන.මන්ද සිත් මල වටා කොයිතරම් වැටුණත් එම වැස්ස ....., නැතිනම් වැස්සක් සේ වැටෙන ඇයගේ කඳුළුවලින් හදවතේ පිපි කුසුමක ප්‍රේමයේ මතක මත කඳුළු වැටුණත් ඒ පිපුණු කුසුම් මල්පෙතිවල පැහැය තවමත් බොඳවෙලා නොයනයුරැ ගම්‍ය කරන්නේ කෙතරම් හැඬුවත් ඇයගේ හදවතේ උපන් ප්‍රේමණීය සපුෂ්පය එදා වගේම තවමත් එලෙසම යන අදහසක් ඉස්මතු කරනවාදෝ කියා හැඟෙයි. කෙසේ නමුත් පරිසරය තුළ උපමා අලංකාර සංකේත භාවිතය විරහාව වුව ප්‍රේමණීයව ඉස්මතු කිරීම මොනවට ගම්‍ය වේ.

සිත හැඳිනුවෙත් ඔබයි

පසු පසම එළව එළවාවිත් සැනසුවෙත් නුඹයි

නුඹ මගේ සිත අරන් ගියා පුදුමයක් නොවෙයි.....

 මේ පවසන්නේ සැබවින්ම ඇය කෙරෙහි ප්‍රේමය පිළිබඳ සුභවාදී හැඟිමක් නොවුවද ඇය පසුපස පැමිණම ඇයගේ හිත තේරැම්ගැනීම හා ඒ හිත ප්‍රේමයෙන් පුරවා සනසාපු නුඹ මගේ හිත අරන් ගිය එක පුදුමයට කරැණක් නොවන වගයි. තාරැණ්‍යයේ විටෙක එලෙසය හිත්ගත් යුවතිය ය⁣නඑන හැමතැනම  බැල්මකින් හෝ නෙතඟින් හෝ කතා කරන්න අවස්ථාව සපුරාගෙන තමන්ගේ ප්‍රේමය පිළිගන්නතුරැ ඇයගෙන් කැමැත්තක් ලැබෙනතුරැ පසු පසම හඹා යයි....ප්‍රේමණීය මුදු හැඟුම් පිරැණු වඳන්වලින් ඇයගේ හිත සනසා ඇය⁣ට ප්‍රේමය පිළිබඳ තිබු අවතක්සේරු නිර්නායකයන් ඉවත් කර ප්‍රේමය ඇයගේ සන්තානයේ ජනිත කරවන්නට ඇත......ඉතිං එවැනි ප්‍රේමයක් තුළ තරැණ නව යොවුන් යුවතියකගේ හදවත චලනය නොවී තියෙයිද ......මෙතරම් ප්‍රේමණිය ඇරයුමක් ඇය පසුපස හඹාගෙන ඇයගේ හදවත පතාගෙන ඇයගේ ප්‍රේමය වේලාගන්න බලාගෙන පසුපස එද්දී......ඉතිං ඇයගේ හදවත ඔහු අවසානේ රැගෙන ගිය අයුරු හාස්කමක් නොවන අයුරු ඉතාම ප්‍රේමණීය අමන්දානන්ද හැඟිමෙන් ඇය පවසයි........

 

සිත තනිකලෙත් නුඹයි

මගෙ සිතේ සියුම් තැන් සොය සොය රිදවුවෙත් නුඹයි

ඒත් නුඹෙන් සිත නොමිදේ පුදුමයක් තමයි

අවසානේ අසන්නාගේ හදවතද හීනීයට ඇය ප්‍රේමණීය තත් අතර විරහාවෙන් ⁣සියුම්ව කොනිතිගසයි......කෙසේ නමුඳු හඹාගෙන සොයාගෙන ආවද මගේ සිත අවසානේ නුඹ තනිකලා.....එය සැබවින්ම වේදනාකාරියි. මන්ද ඇයගේ පසුපසම ඇවිත් වසර තුනක් පෙම්කර අවසානේ ඇයගේ හිත තනිකිරීම ප්‍රේමය තුළ සධාරණද.......නමුත් කෙලෙසක කොහොම හමු වුවත් අපේ හිත් තව එකෙකු නිසා තනිවෙන  බවද විරාහ රසයෙන් හදවත කම්පනය කරයි ප්‍රේමණීය තත්ස්වරයෙන්.අපේ හදවතේ ඉතාම සියුම් තැන් දන්නේ  ඉතාම ආශක්තව හිඳින ප්‍රේමණීය මිනිසුන්ය.ඉතිං ඒ සියුම් තැන් සොය සොය ප්‍රේමයෙන් ස්පර්ශ කළ ඔහු පසුව ඒ සියුම් තැනටම දැඩි වේදනාවක් ගෙනදුන් බව ඉතා ළයාන්විතව පවසයි.සැබවින්ම ලෝකස්භාවය මෙය නොවෙද දුක අයස අතර ලෝ අටදහමකින් තුලනය වන ජීවීතය තුළ ප්‍රේමය තුළ විරහාව සංක්ෂිප්ත කිරීම මොනවට පහදන්නේ මේ ස්භාවධර්මයේ නීතීයයි.නමුත් කෙතරම් රිඳෙව්වත් ඒ රිඳුම් තුළටද ප්‍රේම කරමින් තව තවත් ඒ මත්තේම ඒ මතකයේම  ජිවිතේ පුරා නවතින හිත ඒ තැනින් මුඳවගන්න බැරි තරමට හිත බැඳුනු ප්‍රේම කතා මේ අහස පොළව මත ඉකිබිඳලා ඇතිද? තවමත් ඉකිබිඳිනවා ඇතිද?  හිතේ ප්‍රේමණීය හැඟිමක් නොතිබුණ ඇයට ප්‍රේමයේ හදේ ලියකමි කර අවසානේ විරහාව මතකයේ අතර නටඹුන් කර ඇයගෙන් ඔහු සමුගැනීම ඇයට දරාගන්න තවම පුළුවන් උනාදෝ නැද්ද කියා නොදනිමි....නමුත් ඇයගේ ප්‍රේමණීය විරහාවේ සිතුවම අැයගේ මිතුරිය පැඳිපෙළෙන් පෙළට යමුනා මාලනී මහත්මිය ඇයගේ තෙළිතුඩින් ආත්මීය කර වර්ණ ගන්වා ගීතයක් ලෙසට වා තලයට මුසු කළ පසු ඇය විටෙක ඒ ගීතය තුළින්ම සැනසෙන්න ඇති.........සැබවින්ම විරහාව මෙතරම් රසවත්නම් ඔබට එය විඳින්න හැකිනම් ප්‍රේමය කෙතරම් සුන්දර ඇතිද? නමුත්  ප්‍රේමය තරම් විරහාව කිසිදා ආත්මාර්ථකාමී නැත......විරහාව ප්‍රේමණීය හදවත් හැමදාම දුරින් හිඳ අහිමිව යන ප්‍රේමපුරාණේ නටඹුන් දෙස බලා සැනසී හිතින් හෝ රහසින් සිහින් ඉකිබිඳුම් මැද ප්‍රේමය හදවතේ සැමදා සඟවාගත්තා පමණි......

✍️ සුරවීර ආරච්චිගේ කමණි

nimwalallenaha.blogspot.com