ගීතයේ හද ගැස්ම

විචාර අංක 02

nimwalallenaha.blogspot.com

ගීතයට හඬ මුසු කරන්නේ ප්‍රදීපා ධර්මදාස සමඟින් ලක්ෂ්මන් විජේසේකරයන්ය. මෙම ගීතය තුළ අපිට ඉදිරිපත් කරන අත්දැකීම  අප සමාජය තුළ දකින අත්දැකීමකි.නමුත් එය අපූරත්වයනින් සංයමයෙන් ඉදිරිපත් කිරිම නිර්මාණය පුරා මොනවට ගම්‍යය වේ.

        මිතුරැ පෙම පාසලේ,විශ්ව විද්‍යාලයේ ,එදිනෙදා සමාජ⁣ය තුළ ගැටෙද්දී ඇතිවිය හැකිය.කාලයක් තිබු මිත්‍රත්වයක් ප්‍රේමයකට හැරෙන්නට පුළුවන. තම මිතුරියගේ රෑප ස්භාවට හෝ කිනම් හෝ වෙනත් ගුණයකට හෝ හිත බැදී ප්‍රේමණීය හැඟීමක් මුසුවන්නට පුළුවනය.නමුත්  කුමන  අයුරින් ප්‍රේමයක් ඉපදුනද එය විවාහයක් තුළින්ම එකතුවීම දකින්නට ලැබීම අවිනිශ්චිතය. මන්දයත් බොහෝ බධා තුළ හා ගැටුම් විවිධ සමාජ තත්ත්වයන් තුළ විටෙක මතකයක් ලෙස දෙහදක් දරාගෙන වෙන්වෙන ප්‍රේමකතා ඇත.එවන් ප්‍රේමණීය හැඟිමක් හදවතින් අමතක කර ඉවත් කරන්නට අපහසුය. නමුත් මෙහි කථානායිකාව පවසන්නේ මිතුරැදමට එහා ගිය ප්‍රේමයක් ඇති නොකර ගැනීම සුදුසු බවයි.මන්දයත් කිනමි හෝ සමාජයිය ,ආර්ථික ,පවුල් පසුබිම්,පන්ති භේදය කිනමි හෝ ගැටළුකට මෙම කථා නායකයා හා කථා නායිකාව මුහුණ දී ඇත.

සුපෙම් හැඟුම් ඔබෙන් එපා

මිතුරු දම් විනා

නෞකාවකි ඔබ ඈත සමුදුරේ

මා පහන් ටැඹයි මෑත ගොඩ බිමේ ... //

මහා සයුර මැද යාත්‍රා කරන නෞකාවකට  ප්‍රදිපාගාරය නිසැකවම දැකගන්නට පුළුවන.නමුත් කිසිදිනයක පහන් කණුව වෙතට එම නෞකාව යාත්‍රා කරන්න නොහැකි පරිදි ඈතින් ඉඳන් දකිමින් වෙන්වන්නට සිදුවන බව පැවසීම අපුරෑ චිත්‍ර රෑපයකි.එය අසන්නාගේ හදවත තුළ සියුම් රිඳුමක් රිද්මය කරවන්නට තරම් අපූරත්වයකින් පිරී පවතී.

තරු එළියෙන් රුදු රාත්‍රි කාලයේ

දැඩි සිතකින් දුරු ගමන යමි ඉතින්

කිසි දින අප හමු නොවන බව දනිම්

සිහිනය මිය යා යුතුය මේ ලෙසින්

තරැ එළිය යනු ඉතා පුංචී ආලෝකයකි.එම එළියෙන් කථානායකයාට යන හරි මඟ සොයායෑම අපහසු නමුත් ඒ මඟ සොයාගෙන යන්නට සිදු වී ඇත.එය දුෂ්කරය වේදනාබර හැඟිම්බර මොහොතකි.ගොඩබිම සිටින කථානායිකාව පහන්ටැඹ වුවද එහි ආලෝකය තිබුණද ඔහුට එම ආලෝකයට ළංවෙන්නට අවකාශයක් නැත.ඔහුට ගොඩබිමට ඒමට බැරිබව පවසන්නේ කිසි දා එකිවන්නට නොහැකි හෙයින් ඔහු යන්නේ දියඹට බවයි එනම් ඉන් ගම්‍යය වන්නේ කිසිදිනයක එකතුවන්නට නොහැකි හෙයින් හදවතේ ඉපදුන සිහිනය මේ අයුරින් වෙනවන විට හදවත තුළම මිය යන බවයි.එය වේදනාවකි නමුඳු ඉවසාගෙන යා යුතුව ඇතිබව හැඟිම්බරව මුසුකිරීම සැබවින්ම සියුම් ඉඳිකටු තුඩු සේ දැනෙන ප්‍රේමණීය වේදනාවකි.

 

පෙරයුරු සැඟවෙන මොහොතක තනි වී

ඉකි බිඳිනෙමි වියරු වී පාළුවෙන්

ප්‍රිය දසුනකි තනි සිතක නොමැකෙනා

නෙතු වෙහෙසමි යළි දකින තුරු දුරින්

නමුත් මෙහි කථානායිකාවද ඔහුට නොකිව්වාට හිත තුළ ප්‍රේමයක් සඟවාගන්නට ඇත.වෙන්වීම හදවත පාරන තැන වුවද ඇය පවසන්නේ තිබුණ හීනයක් එලෙසින් මිය යාමට දෙන්න හැකිද ....අතීතය යළි යළි සිහිවෙද්දී ඒ තුළ තනිවෙන මතකයේ වේදනා තුළ ඇය වියරැ වැටී හුදකලාව නෙතු සැලුවත්....නැවත ඔහුගේ රැව දැකගන්නට ඈත හිඳ හෝ දෙනෙත් කොපමණ කාලයක් හෝ වෙහෙස  වුව මඟ බලන අයුරැ බව පවසයි. එම මතක කිසි දින හදවතේ නොමැකෙන සටහනක් සේ ඇය හැඟුම්බරව පවසයි.එය අපූරෑ චිත්ත රෑපයක දැවටෙන සියුම්ව හදවත පාරවන ප්‍රේමණීය හැඟුමකි.... ඇය සමුදෙන්නේද බලාපොරොත්තුවක් දරාගෙනය එනම් නැවත දැකීමක් බලාපොරොත්තුවෙනි....

ප්‍රේමයේ  ඔවුන්ගේ හිත් දෙපැත්තට වුවද ඔහු දැකීම හෝ සතුටක් ලෙස ඇය සිතයි කවදා හෝ....මේ විලස  වෙන් වුවද හදවත තුළ  මතකය දරාගෙන අතීතයට හෝ මතකයට පෙම් කරන කථානායකයෝ  හෝ කථා නායිකාවන් අදටත් මේ මිහිතලයේ  නිහඬව..... 

   "නෙතු වෙහෙසමි යළි දකින තුරු දුරින්...." බලාපොරොත්තුව තුළ නෙතු දල්වාගෙන කොහේ හෝ ඇති බව පසක් කර ඇත.එය අපූරෑ නිර්ව්‍යාජ ප්‍රේමයක සමුගැන්මක වේදනාවේ විරහාව සියුම්ව හදවත තුළ ගීතයෙන් උද්දීපනය කිරීම මොනවට ගීතය පුරා උඳුල කරයි....